اگر در فضای سئو و سایت بوده باشید با واژه ریدایرکت آشنا هستید. ریدایرکت یکی از مباحث سئو تکنیکال است که به معنای انتقال آدرسی به آدرس دیگر است. به طور کلی کاربرد ریدایرکت برای زمانی است که می‌خواهید آدرس یک صفحه را به یک صفحه دیگر منتقل کنید. کاربرد دیگر ریدایرکت زمانی است که شما صفحه‌ای را از سایت خود را حذف می‌کنید. شما بعد از حذف صفحه موظف هستید که آن صفحه را روی صفحه مرتبط دیگری ریدایرکت کنید. در ادامه انواع موقعیت‌هایی که نیاز به ریدایرکت دارند و انواع آن را توضیح می‌دهیم. استفاده از ریدایرکت و دیگر عناصر سئو تکنیکال مانند فایل robot.txt باعث بهینه شدن سایت شما و بهبود بودجه خزش خواهد شد.
ریدایرکت چیست و چه کاربردی دارد؟
ریدایرکت به معنای تغییر آدرس یک صفحه یا سایت به یک آدرس صفحه یا سایت جدید است.
به طور کلی هر زمان بخواهیم کاربران سایت را به آدرس مشخصی انتقال دهیم از Redirect استفاده می‌کنیم.
یکی از مهم‌ترین کاربردهای ریدایرکت زمانی است که آدرس یا URL برخی صفحات سایت تغییر کرده و شما قصد دارید آدرس‌های فعلی را به آدرس‌های جدید هدایت کنید. یکی دیگر از کاربردهای ریدایرکت برای زمانی است که برای یک صفحه از سایت، چندین آدرس متفاوت وجود دارد و به دلیل مشکلاتی که در سئو سایت ایجاد می‌شود باید آدرس‌های اضافی را بر روی آدرس اصلی ریدایرکت کنید.
همچنین می‌توانید زمانی از ریدایرکت استفاده کنید که قصد دارید سایت خودتان را به دامنه دیگری انتقال دهید. همچنین ممکن است شما تمایل داشته باشید که چند سایت را با هم یکی کنید یا ممکن است قصد تغییر CMS یا سیستم مدیریت محتوا را داشته باشید. لازم به ذکر است که شما با ریدایرکت سروکار زیادی دارید و یادگیری اصولی آن ضروری است اگر نه ممکن است سایت شما را با خطاهای مختلف از جمله ارور 404 مواجه کند و به سئو سایت ضربه بزند.
ریدایرکت در صفحات یک سایت به 2 حالت می‌تواند انجام شود.
حالت اول زمانی است که آدرس تمام صفحات سایت تغییر کرده و به آدرس جدیدی تبدیل شده است و یا شما ساختار پیوند یکتای تمام لینک‌ها را تغییر داده‌اید. در این حالت تمام صفحات سایت را به آدرس‌های جدید منتقل می‌کنید.
حالت دوم زمانی رخ می‌دهد که تنها برخی از آدرس‌های سایت تغییر کرده است که می‌تواند دلایل سئویی خود را مانند کنیبالیزیشن داشته باشد. در این صورت است برای هر آدرس، یک دستور ریدایرکت مجزا تعریف می‌شود.
آشنایی با انواع ریدایرکت
از آنجا که هر ریدایرکت با هدف متفاوتی انجام می‌شود پس انواع متفاوتی نیز دارد که در بین آن‌ها ریدایرکت‌های 301 و 302 از کاربرد و اهمیت بیشتری برخوردار هستند.
به طور خلاصه هدف ریدایرکت 301 انتقال دائم صفحات است اما ریدایرکت 302 به معنای انتقال موقت صفحات به آدرس جدید است. در ادامه سعی کرده‌ایم به طور کامل به بررسی هر کدام بپردازیم.
ریدایرکت 301 (ریدایرکت دائم)
اگر شما قصد تغییر آدرس و انتقال یک صفحه که اعتبار دارد را دارید، پیشنهاد می‌شود که از این نوع ریدایرکت استفاده کنید؛ چرا که تنها انتقال آدرس برای شما کافی نیست و شما می‌خواهید ارزش و اعتبار آن صفحه را نیز به صفحه جدید منتقل کنید. انجام این عمل با ریدایرکت 301 که ریدایرکت دائمی نامیده می‌شود امکان پذیر است. به طور کلی با به کارگیری ریدایرکت 301 آدرس جدید را در دیتابیس موتور جستجو جایگزین آدرس پیشین می‌کنید. سئوکاران معمولا از این ریدایرکت بیشتر استفاده می‌کنند.
ریدایرکت 301 یک نوع Status Code محسوب می‌شود که به موتور جستجوی گوگل این مفهوم را می‌رساند که صفحه‌ای که به دنبال آن هستید از اینجا منتقل شده است و باید در آدرس جدید به دنبال آن صفحه بگردید. گوگل بعد از دریافت این پیغام از سمت سایت، آدرس جدید را شناسایی کرده و به کاربر نمایش می‌دهد. به طور خلاصه شما هر زمانی که بخواهید URL صفحه سایت خود را به طور دائم و همیشگی منتقل کنید و تغییر دهید، باید از ریدایرکت 301 استفاده کنید.
ریدایرکت 302 (ریدایرکت موقت)
ریدایرکت 302 برعکس ریدایرکت 301 موقتی است و دیگر انتقالی دائمی را شکل نمی‌دهد. در بعضی مواقع شما مجبورید برای زمان محدودی یکی از صفحات سایت را که اعتبار دارد و ارزشمند است از دسترس خارج یا به آدرس دیگری انتقال دهید.
اگر این کار را انجام دهید و ریدایرکت را بعد از این عمل انجام ندهید کاربران با ارور 404 (به معنای حذف صفحه) مواجه می‌شوند و پس از مدت کوتاهی این آدرس‌ها در دیتابیس موتور جستجوی گوگل حذف شده و تمام ارزش و ورودی‌های آن صفحه نیز از بین می‌رود؛ اما با ریدایرکت تمام این اعتبار به صفحه مقصد منتقل می‌شود.
ممکن است در این موقعیت بپرسید که چرا از ریدایرکت 301 استفاده نمی‌کنیم؟ جواب این است که هدف ما حذف و انتقال دائمی صفحه نیست و تنها برای مدت کوتاهی می‌خواهیم آن را از دسترس خارج کنیم.
در چنین مواردی، می‌توانید با استفاده از ریدایرکت 302 این انتقال را انجام دهید. با اعمال ریدایرکت 302 نه تنها از به وجود آمدن ارور 404 جلوگیری می‌کنید، بلکه به موتورهای جستجو نیز این پیام را منتقل می‌کنید که این صفحه به طور موقت منتقل شده است و ممکن است دوباره به حال عادی بازگردد. به این صورت، اعتبار و ورودی‌های صفحه همچنان در جای خود باقی می‌مانند و آدرس به صورت موقت در موتور جستجوی گوگل ایندکس نمی‌شود.
نکته قابل توجه این است که اگر مدت زمان زیادی از ریدایرکت 302 استفاده شود، گوگل مانند ریدایرکت 301 با آن رفتار می‌کند. پس توصیه می‌شود فقط زمانی که قصد دارید یک صفحه را به طور موقت منتقل کنید از ریدایرکت 302 استفاده کنید.
ریدایرکت 307 (HTTP 1.1 Only)
ریدایرکت 307 در واقع همان ریدایرکت موقت 302 در HTTP نسخه 1.1 است. از این ریدایرکت در زمانی استفاده می‌شود که شما به صورت موقت قصد دارید وبسایت را منتقل کرده و سرور شما نیز از HTTP نسخه 1.1 پشتیبانی می‌کند. به این دلیل که نمی‌توان از سازگار بودن موتورهای جستجو با صفحه جدید مطمئن شد، پس برای ریدایرکت‌های موقت همچنان ریدایرکت 302 توصیه می‌شود.
به طور کلی ریدایرکت 307 نیمی از ریدایرکت 302 نامیده می‌شود و توصیه می‌شود که تقریباً در همه‌ی موارد از ریدایرکت 301 و 302 استفاده کنید.
Meta Refresh
این روش برخلاف روش‌های قبلی که در سطح سرور انجام می‌شد، در سطح صفحات سایت انجام می‌شود.
این روش سرعت کمتری دارد و از لحاظ مبحث سئو ارزش کمی از صفحه را منتقل می‌کند.
اگر متوجه گفته بالا نشدید به مثالی که در ادامه ذکر می‌شود توجه کنید. ممکن است تا به حال وارد صفحه‌ای شده و پیامی تحت عنوان “اگر تا 5 ثانیه دیگر به طور خودکار منتقل نشدید، اینجا را کلیک کنید” را مشاهده کرده باشید، این روش از تغییر آدرس دقیقاً همان Meta Refresh است.
